مینا چوپانی

جامعه­ای با سلامت روانی و جسمانی، امکانات مناسب آموزشی و رفاهی جامعه آرمانی و ایده­آلی است که همه ما خواهان آن هستیم. افراد خیّر در کنار دولت‌ها تلاش می‌کنند تا فاصله بین طبقات مختلف جامعه را رفع سازند تا همه بتوانند در شرایط مساعد زندگی کنند. به همین منظور سازمان­های مردم نهاد در محلات و شهرها برای یک یا چند هدف خاص تشکیل می­شوند. خوشبختانه در دو قرن اخیر تمایل افراد برای تشکیل چنین سازمان­ها و مؤسساتی افزایش یافته است؛ به گونه­ای که در امریکا حدود یک و نیم میلیون NGO وجود دارد. آمارهای میلیونی تنها مختص کشورهای توسعه یافته نیست، بلکه در کشوری مانند هندنیز به ازای هر 400 نفر، یک NGO وجود دارد که در مجموع نزدیک به سه میلیون می­شود.

در کنار افزایش تعداد سازمان­های خیریه، گاهی مؤسسات خیریه  قدیمی حوزه فعالیتشان را گسترده تر می­کنند و به سازمان­های خیریه بزرگتری در سطح بین المللی تبدیل می‌شوند. عموم این سازمان­های غیردولتی در کشورهای توسعه یافته نظیر آمریکا، ژاپن و اروپا شکل گرفته­اند و شعبه­هایی در سایر نقاط دنیا بر پا کرده‌اند. در ادامه به معرفی چند سازمان خیریه بزرگ دنیا می‌پردازیم.

یکی از سازمان­های بزرگ خیریه با عنوان «آکسفام» در آکسفورد انگلستان تأسیس شده است. این مؤسسه اهداف خود را مبارزه با فقر و بهبود شرایط زندگی مردم، برابری جنسیتی، آموزش و مبارزه با بیماری­های مختلف در سراسر جهان اعلام کرده است.

یکی از برنامه­های موفق این سازمان که با همکاری دو شعبه انگستان و نیوزلند اجرا شد، طرح افزایش حضور کودکان ویتنامی در مدرسه بود. در این طرح53 درصد دانش­آموزان مقطع ابتدایی توانستند در مدرسه حضور یابند.

از دیگر سازمان­های خیریه باید به «بنیاد بین المللی کر» اشاره کرد. این مؤسسه در سال 1945 در ایالات متحده امریکا به منظور کمک به پناهندگان و آوارگان جنگ جهانی دوم تأسیس شد و پس از انجام اهداف اولیه خود، تغییر رویه داد و فعالیت­هایش را گسترده کرد. این بنیاد اکنون طرح­های خود را در 72 کشور جهان دنبال می­کند.

از  برنامه­های متنوع بنیاد کر باید به پیشگیری از ابتلا به ایدز برای هفت میلیون نفر، بهبود طرح­های بهداشتی و سلامت برای حدود نه میلیون نفر و برنامه آموزشی برای یک میلیون دانش­آموز اشاره کرد.

بنیاد دیگر «بنیاد نجات کودکان» است که از بنیادهای قدیمی جهان محسوب می­شود. این سازمان در سال 1919 با هدف کمک به کودکان آسیب دیده در جنگ جهانی اول در انگلستان ایجاد شده است. بنیاد نجات کودکان در 27 کشور جهان شعبه دارد و در 110 کشور برای بهبود زندگی کودکان برنامه­هایی اجرا می‌کند.

بزرگترین سازمان خیریه جهان «بنیاد خیریه بیل و ملیندا گیتس» دست به ابتکار جالبی زده است. این سازمان به جای اینکه مبلغ 28 میلیارد دلار را یک‌باره هزینه کند، با سرمایه گذاری این مبلغ و استفاده از درآمد آن در امور خیریه، نقش به سزایی در بهداشت و سلامت جهان ایفا می­کند. نکته جالب این است که کمک­های سالانه بنیاد خیریه خصوصی بیل و ملیندا گیتس، نزدیک به شش برابر بودجه سازمان بهداشت جهانی است.

یک سازمان خیریه مطرح در جهان به منظور کمک به اهالی بنگلادش تحت عنوان «امداد رسانی بنگلادش» در امریکا بر پا شده است. این سازمان به واسطه فعالیت­های اقتصادی در امریکا، برایNGO های محلی بنگلادش بودجه فراهم می­کند. البته این بنیاد پروژه‌هایی مانند توسعه ماهیگیری، مرغداری و کرایه دادن گاو به خانواده­های فقیر روستایی را نیز بر عهده گرفته است.

«بانک گرامین» مؤسسه انسان دوستانه دیگری است که در محدوده بنگلادش فعالیت می­کند. مؤسس بانک گرامین، محمد یونس است. او در یک اقدام ابتکاری با اعطای وام­های کوچک به وام­گیرندگان فقیر بنگلادشی در جهت ایجاد اشتغال پایدار فعالیت می­کند.